Een groot aantal vluchtelingen lijdt aan ernstige psychologische stoornissen als gevolg van hun ervaringen in hun thuisland, hun tocht naar Europa en door wat zij vervolgens meemaken in opvangcentra in Italië. Dat stelt Artsen zonder Grenzen in een nieuw rapport: Neglected Trauma. De medische noodhulporganisatie roept de Italiaanse en Europese autoriteiten op om te zorgen voor geestelijke gezondheidszorg voor deze kwetsbare mensen en het verbeteren van de leefomstandigheden in de opvangcentra.
Langdurige hulp in opvangcentra
Artsen zonder Grenzen behandelt al ruim 10 jaar vluchtelingen in opvangcentra in Italië. Voor het rapport werden medische gegevens en getuigenissen gebruikt uit opvangcentra in Rome, Trapani, Milaan en Sicilië.
Onzekerheid
‘Van de 387 mensen die wij zelf psychosociale hulp gaven, had 60% psychologische stoornissen,’ zegt Silvia Mancini, zorgexpert van Artsen zonder Grenzen. ’87 % van de mensen die wij meerdere malen spraken, stelden dat hun verblijf in een opvangcentrum hun toestand alleen maar verergerde. Het opvangsysteem in Italië staat onder grote druk en het asielproces is traag. Dat betekent dat mannen, vrouwen en kinderen lange tijd vastzitten in opvangcentra. Zulke onzekerheid zorgt voor spanningen en stress.’
Posttraumatische stress
Van de patiënten die Artsen zonder Grenzen behandelde in de kustprovincie Ragusa op het eiland Sicilië had 42% stoornissen die gerelateerd zijn aan posttraumatische stress. De leefomstandigheden in de noodopvangcentra – die in 2014 zijn opgezet om de grote toename van vluchtelingen op te vangen en niet bedoeld zijn voor langdurige opvang – zijn debet aan de mentale problemen van vluchtelingen. Toch verblijven nieuwe vluchtelingen nog steeds maandenlang in deze centra. Lokale zorgverleners hebben daarbij niet de middelen, capaciteit en het geschikte, gekwalificeerde personeel om adequate zorg te bieden.
Taal- en cultuurbarrières
‘De Italiaanse opvangcentra zijn niet bedoeld voor langdurige opvang en zouden daar ook niet voor gebruikt moeten worden,’ zegt landencoördinator Tommaso Fabbri. ‘In het opvangsysteem werken bovendien weinig vertalers of culturele bemiddelaars. Dat moet snel veranderen. De taal- en cultuurbarrières zorgen voor extra stress en leiden tot een gevoel van isolement onder veel vluchtelingen.’