Deze foto is een inzending van 1 van de deelnemers aan de Win een reis naar Namibië fotowedstrijd. Wilt u ook kans maken op een reis naar Namibië ter waarde van €5.000? Doe dan ook mee met deze fotowedstrijd!
‘Als onderwijzer in het middelbaar onderwijs kreeg ik de mogelijkheid om mee te doen aan het project Teachers4Teachers. Vanuit deze organisatie gaan docenten vanuit Nederland op verre reizen naar Kenia om daar samen met collega’s te praten over het onderwijs hier, en daar. Het idee is om van elkaar te leren. Daarnaast zouden wij daar workshops gaan geven aan docenten daar. Op een van de eerste dagen kwam ik aan op een basisschool in Mombassa. De bedoeling was om daar kennis te maken met het onderwijs systeem van Kenia. Meteen werd ik overvallen door de vrolijkheid, de vriendelijkheid en de drive om verder te komen in het leven. We gingen langs de klassen en in elke klas waar wij kwamen wilden de kinderen op de foto, ons aanraken, voor ons zingen maar vooral dingen weten van ons. Waarom Nederland het zo slecht had gedaan in het EK.. Want we stonden toch vorige keer in de finale… Of hoe het nu precies zat met onze dijken ( wist ik veel dat er in hun schaarse schoolboeken een heel hoofdstuk stond over ons Deltaplan!) Toen ik een van de klassen binnenkwam viel een van de meisjes mij meteen op. Ze pakte meteen mijn hand, liet me haar schrift zien, zong voor ons en spoorde de hele klas aan om dit te doen. Wat bleek dat dit vijf jarige meisje een van de beste leerlingen van de klas was ( heel belangrijk in Kenia ) Zij liet mijn hand niet meer los en nam mij mee naar haar schoolbankje dat ze deelde met nog drie leeftijdsgenootjes. Ze vertelde honderduit in het Engels en hield al die tijd mijn hand vast alsof ze bang was dat ik weg zou gaan. Mijn rode haar vond ze wel heel bijzonder en bleef ze maar verbaasd om zijn. Toen het tijd was om weg te gaan knuffelde ze me, hield ze me vast en gaf me een kus op mijn wang en zo scheidden onze wegen. Toen ik buiten naast de directeur liep complimenteerde ik hem met zijn leerlingen en dan vooral met dat ene meisje… Hij vertelde mij dat zij inderdaad heel slim was, een van de beste van haar jaar… het was alleen zo jammer. Zo jammer dat ze met een aantal jaar dood zou zijn aangezien ze HIV positief was. Daar stond ik dan.. midden in een vreemd land werd ik geraakt door de harde realiteit … een brok in mijn keel en een gevoel van machteloosheid en verdriet. Een mooie foto, een verschrikkelijk verhaal maar wel een verhaal dat verteld moet worden… Een foto dierbaar voor mij die zoveel liefde en levenslust uitstraalt.. een les voor ons allemaal.’